วันพฤหัสบดีที่ 30 ธันวาคม พ.ศ. 2553

แบกเป้ตะลุยพม่า



วันและเวลาการเดินทาง  1-11 ธ.ค.2550
การเดินทาง
ย่างกุ้ง-มัณฑเลย์-พุกาม-คะลอ-อินเลย์-ย่างกุ้ง


กลับมาแล้วครับ ไปพม่ามา
รู้สึกภูมิใจที่เกิดมาเป็นคนไทย จริงจริง
ใช้บริการแอร์เอเชีย บินแต่เช้าตรู่ สู่ย่างกุ้ง สนามบิน
มิงกลาดอน เหมือนได้ย้อนยุคไปประมาณ 20 - 30 ปี ได้
แท็กซี่นี่เก่าม้าก มาก เอาเป็นว่าไม่รู้ว่าจะไปถึงที่หมายรึเปล่า
คราวนี้ไปหลายเมือง เช่น ย่างกุ้ง มัลดาเล พุกาม อินเล
การคมนาคมยังแย่มาก ถนนขรุขระ เนื่องจากยังใช้มือซ่อม (ตั้งแต่ทุบหิน หยอดยางมะตอย ทุกอย่างทำด้วยมือหมด)
ไฟฟ้ายังใช้เครื่องปั่นไฟอยู่ เพราะไฟตก ไฟดับบ่อยมา (เป็นทุกเมือง) ไฟฉายจึงเป็นสิ่งจำเป็นที่ต้องติดตัวไปด้วย
อาหาร ค่อนข้างมัน ไม่ค่อยมีรสชาติ แต่ดีที่มีพริกทอดทำให้อาหารอร่อยได้
ชอบ อย่างหนึ่งที่ไม่ต้องระวังขโมย ตอนแรกกลัวมาก ต้องถือของทุกอย่างไว้กับตัว ตอนหลังทิ้งไว้บนรถนั่นแหละ ทิ้งไว้อย่างไร ก้ออยู่อย่างนั้น
ขอทานเยอะมาก (รวมทั้งชีที่ขอเงินทำบุญ ถ่ายรูปเณรก้อขอเงิน ดูชาวประมงที่อินเลโชว์การจับปลา เสร็จแล้วก้อขอเงิน)
ด่านของทหารเยอะมากกกก
แบงค์ดอลล่าเก่าๆ หรือมีการขีดเขียนเขาจะไม่รับ ไม่รู้เพราะอะไร แม้แต่ที่สนามบินยังไม่รับเลย
เด็กๆ ขายของตามสถานที่ท่องเที่ยวน่ารักมาก
ประทับใจเมืองทางเหนือของพม่ามากกว่า เชิญชวนพี่น้องไปเที่ยว ประเทศเขายังสดอยู่ 

เราใช้บริการแอร์เอเชียอีกเช่นเคย

พอรับกระเป๋าเสร็จจะมีแท็กซี่เข้ามาตีซี้มากมาย
ให้ใช้บริการเรียกแท็กซี่ที่เคาน์เตอร์เท่านั้น จะปลอดภัยที่สุด


เราแลกเงินในรถแท็กซี่ เหตุเพราะเขาให้ rate ดี
อ่านๆ มาเขาให้แค่ดอลล่าละ 800-880 จ๊าดเท่านั้น
แต่นี่ให้ถึง 1150 เลยแลกไป100 ดอลล่า
เราไปที่ อองซาน สเตเดียมก่อน เพราะจะซื้อตั๋วไป Golden Rock แต่ตั๋วเต็ม
เนื่องจากติดเสาร์อาทิตย์ จึงเปลี่ยนแผนไปแมนดาเลย์ก่อน
รถจะออกจากท่าประมาณ 4โมงครึ่ง
ที่นี่มีทีี่แลกเงินอีก ปรากฎว่าอัตราดีกว่าอีก
ได้ 1250 จ๊าดเลยแลกอีก ตอนนี้รวยมาก จากแบงค์ 1 ใบ (100ดอลล่าร์)
มาเป็นฟ่อนเลย แนะนำว่าควรมีซองหรือถุงเล็กๆไปใส่ 
เพราะกระเป๋าตังค์เอาไม่อยู่


ระหว่างนั้นจึงไป Sule Pagoda ก่อน โดยไปแวะกิน Pizza ที่ Pizza Corner เพื่อฝากเป้ไว้
จะได้เดินสบายๆ
และนี่ Sule Pagoda ต้องถอดรองเท้าเข้า (ต้องถอดทุกที่ เราใช้วิธีเอารองเท้าใส่ถุงพลาสติกหิ้วไป)
เสียค่าเข้าคนละ 3 ดอลล่า